Kagabi lang binalita ni nanay sa akin na ung pinsan namin na 14 years old e nakabuntis. Nakakalungkot at nakakagulat. Nakakagulat na ang isang 14 years old e nakakaisip ng gumawa ng bata. Noong nayntinporgaten kasi na 14 years old ako, ang pinagkakaabalahan ko e brickgame lang at pag-aaral. Paminsan minsan e naaabala din ako ng pagsali-sali sa byoti kontes! lol!

Pinag uusapan naming mag ina kung ano kaya magiging buhay noong dalawa. At pano kaya nila bubuhayin ang anak nila. Ako e nag iisip pa lang pero nahihirapan na. Lalo na siguro ung me katawan.

Nagkataon naman na ang palabas sa tv e ung "Sign" na movie ni Mel Gibson. Kung di mo pa napapanood ung movie na un, panoodin mo kasi sayang naman kung ikukwento ko lang. Basta ang pinaka-conclusion ko don e ung "Everything works together for good for those who love him."

Sabi don, dalawang group lang ang tao. Ung first group, kapag nakasalubong ng problema iisipin na higit pa ito sa luck, sa coincidence. Na merong someone na nagpplano ng lahat. Isang miracle. Ung second group, iniisip nila na pwedeng panget, pwedeng maganda. Nakakaduda. Pero deep down, alam nila na sila na bahala sa sarili nila. Wala syang maasahan.

Kung irerelate ko sa sitwasyon ng pinsan ko ngaun ung sinabi sa movie, pipilitin ko na lang isipin na merong plano ang Diyos kung baket nangyari un. Pero siguro at the same time, dapat ko ding isipin na although nadiyan lang Sya lagi to fix things, hindi ko Siya dapat abusuhin. Hindi man nagsasawa ang Diyos, hindi katwiran un para gawin ko ang bagay na alam kong mali.

Pero ang totoong tanong...

Nagkataon lang kaya na un ang palabas sa tv kagabi o isa syang sign. :-)